Dag 18

Om 6:45 uur gaat de wekker. Heerlijk geslapen. We kleden ons aan, eten toasts en rijden naar de supermarkt voor onze latte. Stipt om 8:05 komen we op de afgesproken free parking waar onze shuttle naar de haven na 2 minuten ons komt ophalen. Goed geregeld allemaal. We lopen het bureau binnen waar we geboekt hebben en krijgen het laatste gedeelte mee van een mededeling. We vragen wat er bedoeld wordt en ons wordt uitgelegd dat vanwege het slechte weer op zee het misschien niet mogelijk zal zijn om door te varen tot de Northwestern Glacier. De kapitein zal dit op een later punt bepalen. We krijgen als optie aangeboden de tour te volgen en indien eerder omgekeerd moet worden krijgen we per persoon nagenoeg de helft terug of op voorhand al cancelen en al ons geld terugkrijgen. We besluiten te gaan varen. 
Om 9:00 vertrekken we en de sfeer zit er goed in. We gaan vooraan op het tweede dek zitten. Daar zou wel de meeste deining zijn, maar wie is daar nou mee bezig. Beestjes en ijs willen we! We zijn de haven nog niet uit en ons eerste showmodel presenteert zich, een zeeotter naast onze boot. Guitig beestje en niet bang voor de grote boot. Al snel zien we enkele land gletsjers. We varen naar Fox Island en zien daar vooral veel vogelsoorten, een berg vol jonge meeuwen, bald eagles, tufted en horned puffins en common murre. Mooi gezicht. Verder liggen er enkele zeeleeuwen op de berg, deze zijn beschermd en we moeten afstand houden. Het weer is redelijk en ik denk, waar maken ze zich zorgen over, varen met die boot. De kapitein geeft aan dat het er wat ruwer aan toe zal gaan en we moeten ons goed vasthouden en wanneer we ons onwel voelen de staf waarschuwen. Inderdaad krijgen we te maken met hevige deining en Charlie gaat lager zitten. Hij voelt zich een beetje misselijk.  Om me heen worden meer mensen ziek en een jongetje tegenover me kotst het gangpad naast me onder. Ik blijf me concentreren op de horizon en houdt een jongetje in de gaten. Zijn vader heeft al zijn zieke vrouw en daarna dochter moeten begeleiden naar lager dek. Na 20 minuten vaart de boot langs Resurrection Bay en spotten we orka's. Ik zoek Charlie, maar wil ook de orka's op beeld leggen. Nou Charlie ziet er groen/geel uit en heeft net tot aan het eten van onze bruiloft alles uitgekotst! Ik geef hem Ginger Ale en crackers want dat zou volgens de staf helpen. Ik maak snel een filmpje van de orka's en ga weer terug naar Charles, die steeds bleker wordt (met velen naast hem). Even later spotten we onze eerste walvis. Charles heeft andere prioriteiten en ik probeer beeldmateriaal te verzamelen, zodat hij de tour op stabiele ondergrond nog kan nabeleven. Het zijn zeker niet de walvissen van Juneau. Deze zijn inderdaad alleen met de rugvin uit het water en komen soms maar 1x ademen. Goed kijken dus. Gelukkig (voor mij, niet voor de zieken) kunnen we toch de hele tour maken en we varen tot aan de Northwestern Glacier. Een prachtige ijsmassa tot in de zee. Mooie ijsbrokken voor de gletsjer en het uitzicht is fantastisch. Charles voelt zich iets beter en we kunnen gelukkig een foto van ons samen laten schieten. Op de weg terug zien we veel zeehonden op de ijsbrokstukken liggen en dat is een leuk gezicht. Verder zien we nog berggeiten, maar deze zijn erg schuw en verdwijnen bij het minste geluid al uit zicht. Helaas zijn deze foto's dan ook niet scherp te krijgen. Op de terugweg zien we nog enkele walvissen, maar steeds individueel. De boot beweegt enorm en het vastleggen op de plaat is een hele uitdaging. Enkele filmpjes geven een goed beeld van deze dieren. Prachtig, vooral ook het geluid als ze uitademen. Ja hoor op de terugreis trekt de kapitein nog eens de gashendel open en Charlie doet de oogjes dicht. De kleur in het gezicht veranderd van rozig naar geel. Ik praat wat met niet zieken en geniet van de tour en het uitzicht. Om 18:00 uur meren we weer aan en op vaste bodem kan Charlie weer lachen. We rijden naar onze kamer en ik laat meteen het badje vollopen met warm water. Charlie is echt leuker MET kleur in het gezicht! 
De filmpjes worden in bed bekeken en we zijn tevreden met het resultaat. Nog belangrijker is het beeldmateriaal in ons hersenpannetje, dat zeer zeker weer rijkelijk aangevuld is vandaag.
Morgen eerst uitslapen, spullen inpakken en op weg naar Homer.....