Dag 7

We hebben als een roosje in de B&B in Tok geslapen. Na het ontbijt staan vandaag een kleine 280 km naar Dawson City op het programma. Dat lijkt niets, zeker in dit waanzinnige grote land, maar niets in minder waar. De weg naar Dawson City gaat via de Higway Top Of The World. Dat is een kilometerslange weg door een woest, onherbergzaam maar mooi landschap. 

We begonnen onze rit met zonneschijn in Tok, maar na een kwart van de reis begon het te regenen. Op zich niet zo erg voor Nederlanders, dat zijn we toch wel gewend. Echter de Higway Top Of The World is op veel plekken nog niet echt goed geasfalteerd en dat maakt het dan ook wel weer spannend. Onze 4wd bracht ons in ieder geval probleemloos naar Dawson City. Je moet er niet aan denken dat je op deze weg stil komt te staan met pech. Geen ontvangst op je gsm, nobody around, in the midldle of nowhere. 

Na een uurtje of 6 rijden kwamen we aan in Dawson City, een klein goudgravers stadje van rond 1900, uit de tijd van de Klondike Gold Rush met ongeveer 2000 inwoners. De Yukon River loopt net voor Dawson City langs. Het stadje is vanaf onze kant alleen per pond te bereiken. De stroming in de rivier is ongelofelijk sterk. 

Nadat we onze hotelkamer betrokken hadden hebben we een kleine verkenning in Dawson City gedaan. Dat was zo gebeurd, het 'centrum' stadje is ongeveer 1km lang en 500 meter breed. Niet zo groot dus, maar wel alles aanwezig wat het hartje van de vroegere goudgravers begeerde, een saloon, een casino en een hoerentent. Gegeten hebben we in een kleine gelegenheid waar ze ook gezond voedsel hadden in de vorm van bv. wraps. En lekker dat ze waren! We wilden zelf eens proberen goud te vinden, dat kan in dit gebied. Bij claim 33, een plek voor gouddelvers waar ook toeristen een poging kunnen wagen goud te vinden, kun je een goudpan en een trechter kopen om vervolgens aan de slag te gaan. Echter toen we daar arriveerden was de toko al gesloten. Op de terugweg naar ons hotel zagen we een bever baantjes trekken in zijn meertje. Hij vond ons kennelijk interessant genoeg om heel dichtbij (minder dan 10 meter) een 10 minuten rond te zwemmen. Dat ligt dus vast op de gevoelige plaat.

Zo rond een uur of tien ging het licht uit. We hadden de wekker op 06:00 uur gezet om op tijd de reis naar Whitehorse aan te treden.